Steinerpedagogie is een onderwijsvorm waarbij leerkrachten lesgeven vanuit de mens- en ontwikkelingsvisie van de antroposofie, een filosofie die dient als inspiratiebron. Het onderwijs staat helemaal in het teken van de persoonlijkheidsvorming, met inbegrip van de sociale vorming. Het is immers de bedoeling dat de leerling er zich in zijn totaliteit evenwichtig en vrij kan ontplooien. Een harmonieuze ontwikkeling van hoofd (verstand), hart (gevoel) en handen (daad- en scheppingskracht) staat voorop.
Om dit te kunnen doen, houdt het onderwijs rekening met de ontwikkelings- en levensfasen van de mens die we indelen in perioden van telkens zeven jaar. Elke fase heeft zijn specifieke wetmatigheden, kwaliteiten en vermogens, die een aangepaste aanpak vragen (zowel binnen opvoeding als onderwijs) voor een optimale ontwikkeling. Elk individueel kind en elke fase vragen daarbinnen om een eigen, genuanceerde aanpak. Afhankelijk van de ontwikkelingsfase zal in de Steinerpedagogie de nadruk meer liggen op de ontwikkeling van de motoriek, de ontwikkeling van het gevoelsleven als basis voor het sociale en het kunstzinnige, en de ontwikkeling van een onbevangen denk- en oordeelsvermogen. Opvoeding en onderwijs leggen zo samen mee de basis voor innerlijke vrijheid, verantwoordelijkheid en moraliteit.
In ons onderwijs staat het persoonlijke ontwikkelingstraject van elk individueel kind centraal. De ontplooiing van zijn sociale, kunstzinnige en ambachtelijke vermogens is daarin even belangrijk als de ontwikkeling van zijn intellectuele vermogen. Hoewel context en erfelijkheid uiteraard mee een rol spelen in het leven van een kind, houdt de leerkracht vooral rekening met het kind zelf, dat gezien wordt als een mens met eigen talent, een eigen voorgeschiedenis en individualiteit. (Steiner)pedagogie is de kunst van het herkennen wat kinderen aan verborgen aspiraties met zich meebrengen en de kunst om een klimaat te scheppen waarin kinderen zich kunnen ontplooien.
Algemeen gesproken is onderwijs erop gericht om kinderen kennis en vaardigheden aan te leren zodat zij later goed voorbereid kunnen deelnemen aan de maatschappij. Omdat echter niet te voorspellen valt hoe die maatschappij er in de toekomst uit zal zien, focussen de Steinerscholen op eigenschappen die voor de leerling van belang zijn om zich later blijvend te willen en te kunnen ontwikkelen. Het leerplan van de Steinerscholen is zo opgebouwd dat alle vakken in hun onderlinge samenhang deze ontwikkeling ondersteunen. Intellectueel, creatief, ambachtelijk en sociaal wordt het kind uitgedaagd om zijn persoonlijkheid te ontplooien. Leerstof is daarbij altijd middel en ontwikkeling het doel.
Op de Steinerschool leren kinderen rekenen en schrijven, leren ze omgaan met de computer, krijgen ze les in vreemde talen, in aardrijkskunde en geschiedenis. Ze krijgen vakken als wiskunde, scheikunde en biologie. Hiermee leggen ze een basis voor hun toegang tot hoger onderwijs en beroepsvoorbereiding. Op de Steinerschool wordt daarnaast een ruime waaier van kunstzinnige en ambachtelijke vakken aangeboden: schilderen, muziek, toneel, handenarbeid en euritmie (bewegingskunst) stimuleren de creativiteit maar bevorderen ook een brede en evenwichtige persoonlijkheidsontwikkeling.
Meer info vind je op de website van de federatie van Steinerscholen
Toen directeur Erich Molt van de Duitse Waldorf-Astoria sigarettenfabriek na het einde van Wereldoorlog I – nu honderd jaar geleden – in Stuttgart een school oprichtte voor de kinderen van de arbeiders in zijn fabriek, vroeg hij aan Rudolf Steiner om een pedagogie te ontwikkelen die de scholieren onderwijs zou bieden dat hen in staat zou stellen om mee aan een nieuwe naoorlogse maatschappij te bouwen. Zo ontstond de Steinerpedagogie, die toen baanbrekend was. Ze beoogde de breedst mogelijke vorming en wilde niet uitsluitend voorbereiden, ofwel op handenarbeid, ofwel op intellectuele arbeid.
De school opende in september 1919 met twaalf leerkrachten die vooraf door Steiner intensief waren klaargestoomd en vertrouwd werden gemaakt met de antroposofische ideeën waarop onze pedagogie gestoeld is. Het project wekte ook in het buitenland enthousiasme op: bij het begin van Wereldoorlog II waren er al 34 scholen, verspreid over Duitsland, Zwitserland, Nederland, Zweden, Hongarije, Oostenrijk en de VS. De meeste van die scholen in Europa sloten onder druk van het Naziregime. Na de oorlog hernam de groei en vandaag zijn er wereldwijd, verspreid over meer dan honderd landen, ongeveer 1100 Steinerscholen en 2000 –crèches. Dat maakt het Steineronderwijs tot de grootste vrijeschoolbeweging van de wereld. Tikt u postcode 9300 eens in op de wereldkaart van het Steineronderwijs?
(c)2021 Steinerschool Michaëli Aalst – Privacybeleid
–
Web design: Schooly (een realisatie van The Buzz Company)